Czy banki centralne mówią jednym głosem?

Większość głównych banków centralnych na całym świecie agresywnie podnosi stopy procentowe już od końca 2021 roku, starając się obniżyć gwałtownie rosnącą inflację w wyniku ogromnych bodźców monetarnych i fiskalnych wprowadzonych w celu zwalczania skutków gospodarczych po pandemii Covid-19.

Chociaż nie do końca w tandemie, większość banków centralnych była do niedawna po tej samej stronie, zapewniając historycznie duże podwyżki stóp procentowych.

Jednak w bieżącym roku obserwujemy stopniowo różne podejścia, w miarę jak podwyżki stóp zbliżały się do końca (lub już dobiegły końca) ich cykli zaostrzania. Banki centralne stają się coraz bardziej zależne od danych, próbując znaleźć równowagę między często konkurującymi ze sobą danymi i przyjmują rozbieżne podejścia, podczas gdy niedawne zawirowania bankowe dodały kolejny poziom złożoności. Tymczasem Bank Japonii był wyjątkiem, ponieważ nadal prowadzi luźną politykę pieniężną, ale perspektywy normalizacji rosną.

Decydenci z pewnością mają bardzo trudne zadanie, a komunikacja często bywa niejasna, ponieważ rozważają zmianę swojego stanowiska. Stwarza to niepewne środowisko polityki pieniężnej, które może nadal być źródłem zmienności, ponieważ rynki próbują odgadnąć kolejne kroki.

Fed USA (500 pb, rozpoczął się w marcu 2022)

Rezerwa Federalna Stanów Zjednoczonych nieśmiało rozpoczęła cykl podwyżek stóp procentowych w marcu 2022 roku, ale szybko przyspieszyła, stając się bardziej agresywna. Bieżący rok zaczął się od spowolnienia tempa zacieśniania polityki pieniężnej, a przewodniczący Powell dużo mówił o toczącym się „procesie dezinflacji”, w miarę jak presja cenowa słabła. Ponieważ jednak późniejsze dane wskazywały na utrzymującą się inflację i silny rynek pracy, stał się bardziej jastrzębi i na początku marca otworzył drzwi do ponownego przyspieszenia tempa zacieśniania polityki pieniężnej.

Mniej więcej w tym samym czasie upadł bank Doliny Krzemowej, wywołując obawy w całym systemie finansowym. Upadek Silicon Valley Bank doprowadził do kolejnych upadłości banków, takich jak First Republic Bank, co zmusiło Fed do przyjęcia bardziej konserwatywnego podejścia, ze względu na oczekiwane zawężenie akcji kredytowej w wyniku tych wydarzeń.

W marcu Powell na konferencji prasowej powiedział, że warunki kredytowe będę „szczególnie ważne” w przyszłości. Na tym posiedzeniu Fed ponownie podniósł stopy procentowe, ale dokonał gołębiej zmiany w swoim oświadczeniu, co otworzyło drzwi do przerwy, która byłaby zgodna z jego własnymi prognozami.

Rynki są w rzeczywistości bardziej gołębie, przewidując obniżki stóp procentowych w dalszej części roku, ale przewodniczący Powell odrzucił te oczekiwania. Jednak inflacja wciąż jest daleka od celu 2%, a rynek pracy jest bardzo napięty, z wysokimi płacami i bezrobociem na najniższym poziomie od pięciu dekad, co wymaga restrykcyjnej postawy i bardzo utrudnia pracę urzędnikom Fed. Nawet jeśli Fed utrzyma stopy procentowe w przyszłym miesiącu, jest mało prawdopodobne, aby mówić o stopie końcowej, a bardziej prawdopodobne jest utrzymanie opcjonalności.

Europejski Bank Centralny (375 pb, rozpoczął się w lipcu 2022)

Europejski Bank Centralny zaczął podnosić stopy procentowe później i z niższego punktu w porównaniu do swoich odpowiedników i pomimo tego, że robił to bardzo agresywnie, wciąż ma więcej do zrobienia. W następstwie upadku SVB, który rozprzestrzenił się również na Europę, EBC przyjął podejście przeciwne do swojego amerykańskiego odpowiednika.

Przewodnicząca Lagarde wyraźnie rozróżniła stabilność finansową i stabilność cen, mówiąc o „braku kompromisów”. Po spotkaniach politycznych w tym miesiącu oba banki centralne nadal oddalały się od siebie, ponieważ europejscy decydenci zwolnili tempo podwyżek, ale wskazywali na więcej ruchów. Pani Lagarde nie pozostawiła co do tego żadnych wątpliwości, mówiąc, że „mamy więcej do pokonania” i że „nie zatrzymujemy się, to bardzo jasne”.

Bank Anglii (440 pb, rozpoczął się w grudniu 2021 roku)

BoE był pierwszym z Wielkiej Trójki, który podniósł stopy procentowe już w grudniu 2021 roku. Zaczął od małych kroków i stopniowo stawał się coraz bardziej agresywny ze względu na wysokie koszty utrzymania.

W tym miesiącu Bank of England podniósł stopy o 0,25% i pozostał niezobowiązujący co do przyszłych ruchów. Inflacja jest jednak nadal bardzo wysoka. Co więcej, brytyjska gospodarka radziła sobie mniej źle, niż się obawiano, a bank centralny podniósł swoje prognozy PKB.

Powyższe czynniki sugerują, że wciąż jest miejsce na dalszą wędrówkę, ale niejasne wskazówki powodują niepewność. W swoim przemówieniu po decyzji, gubernator Baily reklamował zależność od danych, zauważając, że „zbliżają się” do punktu, w którym powinni zrobić pauzę.

Bank Rezerwy Nowej Zelandii (500 pb, rozpoczął się w październiku 2021)

RBNZ pokonał wszystkich, ponieważ rozpoczął przedłużony cykl podwyżek stóp procentowych w październiku 2021 r., dwa miesiące przed swoim brytyjskim odpowiednikiem. Był konsekwentnie jastrzębi, nie pozostawiając wątpliwości co do swoich priorytetów.

Przed ostatnim posiedzeniem w kwietniu bazowe oczekiwania zakładały mniejszą podwyżkę stóp niż w przeszłości, ale Bank Rezerw Nowej Zelandii nie ustąpił i dokonał kolejnej ponadmiarowej podwyżki o 0,5%. Rada uznała inflację za „wciąż zbyt wysoką” i chociaż od tego czasu uległa dalszemu spowolnieniu, to wciąż pozostaje daleko od celu. Ponadto płace są na najwyższym poziomie od 1992 r., a stopa bezrobocia jest bliska historycznie niskim poziomom.

Urzędnicy byli mniej jednoznaczni co do kolejnych kroków tym razem, zauważając jedynie, że oficjalna stopa gotówkowa musi być na poziomie, który „obniży inflację i oczekiwania inflacyjne”, co jest znakiem, że mogą zbliżać się do szczytu. Opierając się na ostatniej prognozie banku, urzędnicy prognozują końcową stopę procentową na poziomie 5,5%, co pokazuje, że jest miejsce na dalsze podwyższenie z obecnych 5,25%.

Bank Rezerw Australii (375 pb, rozpoczął się w maju 2022)

Jeszcze w kwietniu RBA wstrzymał ścieżkę zacieśniania polityki pieniężnej po około roku kolejnych podwyżek, aby ocenić skumulowany efekt i napływające dane, nie wykluczając jednak dalszych ruchów. Po tej decyzji inflacja CPI spadła w I kw. Do 7,7% r/r, a rynki oczekiwały, że urzędnicy znów będą siedzieć z boku.

Tak się jednak nie stało, ponieważ RBA wznowił cykl podwyżek w maju, z ćwiećprocentowym wzrostem, ponieważ inflacja jest „wciąż zbyt wysoka”, a rynek pracy „bardzo napięty”. Co więcej, podtrzymali dalsze podwyżki, zauważając, że „może być wymagane dalsze zaostrzenie” polityki pieniężnej, aby zapewnić powrót inflacji do celu 2-3% w „rozsądnych ramach czasowych.

Bank Kanady (425 pb, rozpoczął się w marcu 2022)

BoC był pierwszym dużym bankiem centralnym, który zasugerował przerwę na początku roku i utrzymał główną stopę procentową na poziomie 4,5%, po około roku podwyżek. Politycy ponownie podtrzymali swoje stanowisko na ostatnim spotkaniu w zeszłym miesiącu.

Odczyty inflacji pozwoliły im to zrobić, ponieważ spadała i spodziewają się, że do połowy tego roku osiągnie 3%, a cel 2% do końca 2024 roku. Jednak opcje pozostały otwarte, ostrzegając, że pozostaną „gotowi do dalszego podwyższenia podstawowej stopy procentowej”, jeśli zajdzie taka potrzeba.

Bank Japonii

BoJ jest wartością odstającą, ponieważ znajduje się po przeciwnej stronie spektrum polityki pieniężnej, stosując ujemne stopy procentowe, kontrolę krzywej dochodowości oraz łagodzenie ilościowe i jakościowe. Jest to bardzo gołębie nastawienie, chociaż otworzyło drzwi do normalizacji polityki wraz z rozszerzeniem kontroli krzywej dochodowości w grudniu 2022r., co zszokowało rynki.

Jest jednak mało prawdopodobne, aby proces ten przebiegał szybko lub prosto i istnieje prawdopodobieństwo, że będzie źródłem zmienności. Dalszy wzrost docelowej rentowności wydawałby się rozsądnym pierwszym krokiem, ale rynki mogą go natychmiast zaatakować, więc można rozważyć jego całkowite zniesienie.

Na razie bank centralny nie posunął się dalej, a nowy prezes nie wykazał zamiaru kwestionowania statusu quo. W pierwszej decyzji politycznej pod kierunkiem pana Uedy, BoJ nie wprowadził żadnych zmian.