Take Profit i Stop Loss – statyczne czy dynamiczne?

Take Profit (TP) i Stop Loss (SL) to dwa najbardziej popularne rodzaje zleceń oczekujących. Towarzyszą prawie każdej transakcji na rynku forex. Dzięki nim inwestorzy nie są zmuszeni do stałej obserwacji rynku i kontroli tego co dzieje się z otwartą pozycją. To właśnie punkty wyjścia z transakcji ostatecznie decydują o wyniku finansowym na rachunku. Wyznaczanie miejsc dla zleceń TP i SL to jedna z najtrudniejszych sztuk związanych z handlem. Trzeba je wyznaczać tak, aby za wcześnie nie wypaść z rynku (zbyt wąski SL) i jednocześnie nie stracić zbyt dużo (zbyt szeroki SL). Zbyt bliski Take Profit ograniczy nasze zyski, a zbyt daleki zmniejszy prawdopodobieństwo, że zostanie osiągnięty. Trzeba więc stawiać na jakiś kompromis w wyznaczaniu punktu wyjścia z rynku. To sprawi, że nasz wynik z transakcji będzie zoptymalizowany.

Wartości statyczne czy dynamiczne?

Kursy par walutowych są zależne od bardzo wielu czynników. Czynników, które często ulegają zmianie lub aktualizacji, a inwestorzy bardzo szybko na nie reagują. Zmienia się także charakterystyka rynków, czyli amplituda wahań cenowych, płynność, a także istotność różnych informacji w danym czasie. Niegdyś EUR/USD potrafiło mieć przez pewien okres średnią dzienną zmienność rzędu 250-300 pips. Teraz 50% i mniejsze wartości to standard.

PRZECZYTAJ: Zlecenie realizacji zysków, czyli jak i gdzie stawiać take profit. Część 1, Część 2.

Inwestorzy tworząc swoje systemy transakcyjne, często z góry ustalają, iż SL ustawią na 30 pips, a TP na 60 pips. I to niezależnie od bieżącej sytuacji rynkowej. Jeśli w naszej strategii zaimplementujemy sztywne (statyczne) wartości SL i TP dla danej pary walutowej, to na pewno nie będą one zoptymalizowane. Decydując się na jakieś stałe wartości bazujemy na badaniu rynku z jakiegoś przedziału historycznego. Niestety, mimo, że występuje pojęcie cykliczności oraz powtarzających się schematów, rynek nigdy nie zachowuje się identycznie. W związku z tym, nawet najlepiej zoptymalizowane sztywne parametry w końcu mogą stracić na aktualności, bo zmianie uległa charakterystyka rynku. Postawienie na takie rozwiązanie będzie wymagało od nas stałego monitorowania amplitudy wahań oraz ciągłej optymalizacji wielkości SL i TP, aby nie okazało się, że w znaczny sposób ograniczamy swoje zyski lub zbyt często odnotowujemy małe straty.

Warunki rynkowe

Wartości dynamiczne SL i TP, zależne są od dodatkowych warunków. Wymienić należy przede wszystkim wsparcia i opory lub średnią zmienność rynkowa z danego okresu. Są one o wiele bardziej praktyczne i wygodne dla inwestora. Ukształtowanie danej metodologii, która w jasny sposób będzie wyznaczała nam gdzie powinniśmy ustawić SL i TP, może zająć nam początkowo dużo czasu. W dłuższej perspektywie powinna jednak zaowocować mniejszą ilością energii poświęconej na optymalizację wielkości parametrów.

PRZECZYTAJ TAKŻE: Automatyczny SL TP dla MetaTrader 5 [EA]

Jeśli postawimy na ustalanie tych zleceń na podstawie wsparć i oporów to wraz ze wzrostem zmienności zwiększy się automatycznie SL i TP więc jedynie co możemy optymalizować to sposób wyznaczania tych poziomów. Natomiast jeśli jako fundament wyznaczania miejsc dla tych zleceń weźmiemy zmienność (np. wskaźnik ATR) to pozostaje kwestia doboru przedziału czasowego z którego będzie liczona, z czym nie powinno być większych problemów, bo zależeć to będzie głównie od stylu inwestycyjnego i interwału czasowego na którym pracujemy.

Stop Loss jako Take Profit

Nie wszyscy korzystają ze zleceń TP i zamiast tego wolą wychodzić z transakcji za pomocą ruchomego Stop Loss’a (przesuwanego ręcznie lub za pomocą mechanizmu Trailing Stop – TS). W związku z tym pojawia się kolejny problem, czyli dobranie wartości TS lub w jakim momencie przesuwać SL samemu i o ile. Cóż, na te dylematy nie ma łatwej odpowiedzi. Nawet dopasowanie wartości TS do zmienności rynku nie da nam bardzo dobrej optymalizacji. Każdą sytuację należałoby rozpatrywać indywidualnie badając przy okazji dynamikę zmiany ceny, szczególnie w przypadku małych interwałów czasowych. Zależnie od tego czy ruch nastąpił po danych makroekonomicznych, interwencji banku centralnego, na skutek startu sesji giełdowej czy zupełnie bez powodu, można spodziewać się innego zachowania kursu, co przekłada się na trwałość ruchu oraz jego skalę.

Również należy uważać na zbyt szybkie przesuwanie Stop Loss na tzw. punkt Break-even (BE – punkt otwarcia pozycji). Strach przed stratą bardzo często powoduje, że chcemy jak najprędzej zabezpieczyć transakcję. W konsekwencji kończy się to tak, że zamykana jest z bilansem zerowym. My ostatecznie nie zarabiamy nic, mimo, że dobrze obstawiliśmy kierunek zmiany ceny. Stała wartość przy której będziemy ustawiać SL na BE na pewno nie jest dobrym pomysłem. Powinna być zależna choćby od takiego czynnika jak ocena prawdopodobieństwa, iż transakcja zakończy się sukcesem. Jeśli mamy duże wątpliwości (obiektywnie oceniając sytuację) co do możliwości osiągnięcia TP, lepiej taką transakcję zabezpieczyć szybciej.