Dekarbonizacja transportu będzie kosztować ponad 100 mld USD rocznie

ONZ wezwała w środę do szybkiej dekarbonizacji branży żeglugowej, ostrzegając, że cena może przekroczyć 100 miliardów dolarów rocznie w związku z ciągłym wzrostem emisji z tego sektora.

Agencja ONZ ds. handlu i rozwoju UNCTAD podkreśliła kluczową rolę jaka odgrywa żegluga w gospodarce światowej, gdyż ponad 80 procent wszystkich towarów będących przedmiotem wymiany handlowej na świecie jest transportowanych droga morską. Ale odpowiada również za prawie trzy procent wszystkich emisji gazów cieplarnianych na świecie. W czasie, gdy przemysł znajduje się pod presją zmniejszania swojego śladu węglowego, aby zapobiec katastrofalnej zmianie klimatu, emisje pochodzące z globalnej floty morskiej wzrosły w ciągu ostatniej dekady o 20 procent.

„Wzywamy do globalnych działań na rzecz dekarbonizacji żeglugi” – powiedziała szefowa UNCTAD Rebeca Grynspan, przedstawiając roczny raport na temat branży.

„Zrównoważenie rozwoju środowiska, zgodności z przepisami i wymogami gospodarczymi ma kluczowe znaczenie dla pomyślnej, sprawiedliwej i odpornej przyszłości transportu morskiego” – stwierdziła.

Agencja wzywa do szybkiego przejścia na czystsze paliwa w całej branży morskiej, w której prawie 99 procent światowej floty w dalszym ciągu opiera się na paliwach konwencjonalnych.

„Transformacja paliwowa w żegludze jest wciąż w powijakach” – powiedziała Shamika Sirimanne, szefowa działu technologii i logistyki UNCTAD.

UNCTAD przytoczyła pewne obiecujące osiągnięcia, w tym fakt, że 21 procent obecnie zamawianych statków jest przystosowanych do zasilania paliwami alternatywnymi. Agencja podkreśliła jednak potrzebę przyspieszenia tempa, przyznając jednocześnie, że „przejście wiąże się ze znacznymi kosztami”.

Z raportu UNCTAD wynika, że na dekarbonizację statków do 2050r., potrzeba będzie aż 28 miliardów dolarów rocznie. Jeszcze więcej inwestycji – aż 90 miliardów dolarów – będzie potrzebnych każdego roku, aby do tego czasu rozwinąć niezbędną infrastrukturę dla paliw w 100% neutralnych pod względem emisji dwutlenku węgla. Co więcej, pełna dekarbonizacja może zwiększyć roczne wydatki na paliwo nawet o 100 procent, co może mieć poważne konsekwencje dla małych rozwijających się państw wyspiarskich i innych biednych krajów, które w dużym stopniu opierają się na transporcie morskim.

Cel zerowej emisji netto

Międzynarodowa Organizacja Morska zawarła w lipcu porozumienie dotyczące ograniczenia całkowitych rocznych emisji przemysłu morskiego o co najmniej 20 procent do 2023 r., i co najmniej 70 procent do 2040 r., w porównaniu z poziomem z 2008 roku.

Zmieniona strategia ma również na celu osiągnięcie przez przemysł zerowej emisji netto „blisko” roku 2050. W porównaniu z wcześniejszym celem zakładającym 50-procentową redukcję do połowy stulecia.

Międzynarodowa Organizacja Morska (IMO) omawia środki ekonomiczne mające na celu wygenerowanie funduszy wspierających wysiłki biedniejszych krajów na rzecz dekarbonizacji i zlikwidowania różnicy cenowej pomiędzy paliwami tradycyjnymi a alternatywnymi.

Aby zapewnić sprawiedliwą transformację, UNCTAD wzywa również do stworzenia uniwersalnych ram regulacyjnych, mających zastosowanie do wszystkich, aby pomóc uniknąć „procesu dekarbonizacji dwóch prędkości”.

Jasne przepisy pomogłyby usunąć duży element niepewności, przed którą stoją armatorzy na całym świecie, z których wielu przygotowuje się do odnowienia starzejącej się floty.

Na początku 2023 r., statki handlowe na świecie miały średnio 22,2 lat, a ponad połowa światowej floty miała ponad 15 lat.

„To wyzwanie i szansa” – stwierdziła Grynspan, wskazując, że może stanowić zachętę do budowy bardziej zrównoważonych statków.

Biorąc jednak pod uwagę obecny brak jasności w zakresie przepisów i zachęt do przechodzenia na paliwa alternatywne i ekologiczne technologie, armatorzy potrzebujący odnowienia swojej floty mogliby również zdecydować się na statki starego typu, które mogłyby pływać po morzach przez dziesięciolecia.

Dłuższe trasy

We wczorajszym raporcie podkreślono, że globalna branża żeglugowa pozostaje odporna pomimo wyzwań wynikających z pandemii Covid-19 i wojny Rosji w Ukrainie. Prognozuje się, że w tym roku wolumen światowego handlu morskiego i handlu kontenerowego wzrośnie po spadku w 2022 roku.

W raporcie wskazano również, że wojna na Ukrainie „doprowadziła do zmian w strukturze żeglugi i zwiększyła odległości pokonywane w przypadku towarów, zwłaszcza ropy naftowej i zbóż”.

W ubiegłym roku globalne odległości ładunków ropy naftowej osiągnęły najwyższy poziom w historii. Dostawy zboża również przesunęły się dalej niż w jakimkolwiek innym roku w historii w 2023 r., ponieważ kraje, które tradycyjnie pozyskują pszenicę i inne produkty z Ukrainy, zostały zmuszone do znalezienia nowych dostawców takich jak Stany Zjednoczone i Brazylia.