STI 30 – Singapurska giełda – Czy świetny kraj to także świetny indeks? [Poradnik]

Singapur jest krajem, który w ciągu ostatnich kilkudziesięciu lat dokonał ogromnej transformacji gospodarczej. Ten biedny port w kilka dekad stał się jednym z największych centrów finansowych w Azji. Co ciekawe, kraj dokonał tego dzięki wolnorynkowym reformom, które wprowadził Lee Kuan Yew. Sam Singapur przez kilkanaście dekad był brytyjską kolonią. Początkowo był to port handlowy, który z czasem dzięki strategicznemu położenia był ważną bazą brytyjskiej floty operującej na Dalekim Wschodzie. Brytyjczycy w tamtym czasie rozwijali bardziej gospodarczo Hong-Kong. Jednak warto zauważyć, że dzięki brytyjskiemu systemowi prawnemu i administracyjnemu zaczęły powstawać instytucje, które pomogły w przyszłości wykorzystać potencjał Singapuru.

Transformacja ze zwykłego portu do jednego z centrum Azji

Samo Miasto Lwa (tak czasem nazywane jest to miasto-państwo) uzyskało niepodległość w 1965 roku. Kraj wtedy miał ogromne problemy z biedą, analfabetyzmem oraz brakiem czystości. Jednak dzięki sprawnemu zarządzaniu położono kres korupcji, handlowi narkotykami oraz rozpoczęto poprawę infrastruktury w kraju. Lee Kuan Yew był świadomy, że Singapur musi zintegrować się gospodarczo z rozwiniętymi krajami “Zachodu”. Jednak integracja nie oznaczała porzucenia tak zwanych “azjatyckich wartości”. Postawiono na rynki finansowe i ułatwienia dla zagranicznych inwestorów. Dzięki temu kraj stał się jedną z głównych bram do rynków azjatyckich. Mimo, że formalnie Singapur był republiką parlamentarną, to władza była kontrolowana przez Lee i jego siły polityczne. Jednak nie spowodowało to, że stał się on “wschodnią despotią”. Wręcz przeciwnie. Dzięki długoterminowej wizji i żelaznej dyscyplinie władz, udało się dokonać ogromnej transformacji kraju. Początkowo był to port przeładunkowy, co pozwoliło stworzyć z Singapuru miejsce, gdzie “Wschód spotyka się z Zachodem”. Z czasem rozwinęła się potrzeba finansowania działalności handlowej i produkcyjnej. W kraju mieszkało dużo Chińczyków i Tajów, którzy znali zarówno angielski, jak i swoje ojczyste języki. Naturalnym stało się, że zaczęły się tu otwierać zarówno azjatyckie centrale firm, jak i oddziały międzynarodowych banków. Inwestycje przyciągało przewidywalne prawo oraz niskie podatki. Oczywiście czynników, które spowodowały taki rozwój, było więcej. Niemniej kraj zmienił się nie do poznania.

Teraz Singapur jest czystym miejscem, które przyciąga wielu emigrantów zarobkowych. Obecnie jest to nie tylko centrum finansowe, ale miejsce z jednymi z najlepszych uniwersytetów na świecie. Wśród znanych uniwersytetów można wymienić: Narodowy Uniwersytet Singapuru czy Nanyang, SMU (Singapore Management University). Kraj dba także o środowisko i komfort obywateli. Obecnie jedna trzecia miasta to tereny zielone (m.in. parki). Rozwój w ostatnich dekadach był oszałamiający. Wystarczy wspomnieć, że Singapur w latach 60-tych miał problem ze śmieciami, nieczystościami czy nieuporządkowanej architekturze miasta.

Singapur – to jedno z głównych centrów finansowych Azji

Dla niektórych osób może wydawać się to dziwne, ale to Singapur przez dekady był jednym z głównych azjatyckich centrów finansowych. Mówiło się o wielkiej trójce, czyli giełdach w Singapurze, Hong Kongu i Tokio. Wystarczy wspomnieć, że w latach 90-tych Nick Lesson, który pracował w singapurskim oddziale Barings Bank, doprowadził do strat wynoszących kilkaset milionów funtów poprzez nieudaną spekulację na kontraktach terminowych.

Wraz z rozwojem rynków kapitałowych w Chinach czy Korei Południowej, pozycja Singapuru znacznie zmalała. Jednak nadal giełda singapurska jest drugą największą w rejonie ASEAN (po indonezyjskiej). Operatorem giełdy jest spółka SGX Group (Singapore Exchange Limited), która również jest notowana na parkiecie. Samo SGX umożliwia uczestnikom giełdy handel akcjami, obligacjami, walutami, towarami czy instrumentami pochodnymi na indeksy. Giełda powstała w wyniku połączenia Stock Exchange of Singapore (SES) oraz Singapore International Monetary Exchange (SIMEX). Oprócz tego do giełd dołączyła także SCCS, czyli Securities Clearing and Computer Services Pte. Dzięki temu SGX posiada także działalność clearingową, co pozwala generować dodatkowe źródło dochodów. Już po roku od założenia spółka zadebiutowała na giełdzie. Była to 3 kolejna giełda z regionu Azja – Pacifik, która zadebiutowała na parkiecie. Wcześniej były to Australian Securities Exchange oraz Hong Kong Stock Exchange.

Wspomniana giełda miała plan na przejęcia mniejszych konkurentów (kilkanaście lat temu SGX miał przymiarki na przejęcie australijskiej giełdy). Ostatecznie m.in. w wyniku konfliktu w akcjonariacie, na przejęcie nie zgadzała się giełda z Tokio, która była jednym z większych akcjonariuszy. Warte odnotowania jest to, że singapurską giełdę chciało przejąć London Stock Exchange, jednak na planach się skończyło. Obecnie SGX jest jedną z czołowych giełd ASEAN. Warto zatem spojrzeć na najważniejszy indeks singapurskiej giełdy – STI 30.

Czym jest indeks STI 30?

STI to skrót od Straits Times Index, który składa się z 30 największych i najpłynniejszych firm notowanych na singapurskim parkiecie. Sam indeks jest wyliczany przez spółkę zależną SGX oraz FTSE Group. Partnerstwo między SGX i FTSE zaczęło się w 2008.

Historia indeksu jest bardzo długa, ponieważ sięga 1966 roku, jednak handel indeksem rozpoczął się 31 sierpnia 1988 roku. Tego dnia indeks zastąpił wcześniejszy produkt jakim był STII (Straits Times Industrials Index). Powód zmiany był prosty, wraz ze zmianą modelu biznesowego działalność spółek produkcyjnych była coraz mniejsza. Z tego powodu konieczne było dołączenie nowych sektorów do indeksu oraz zmienienia sposobu jego wyliczania.

Sam indeks jest zdominowany przez spółki z sektora bankowego. Widać to w tabeli poniżej gdzie wśród trzech największych komponentów indeksu to firmy z sektora finansowego. Wspomniane trzy firmy mają około 46% udziałów w spółce.

Źródło: opracowanie własne

DBS Group

Development Bank of Singapore inaczej zwany DBS Bank Limited jest singapurskim bankiem, którego siedziba mieści się oczywiście w Singapurze. Jest to jeden z tak zwanej “Wielkiej Trójki” banków, w skład których wchodzi OCBC Bank (Oversea-Chinese Banking Corporation) oraz UOB Bank (United Overseas Bank). Sam DBS jest największym pod względem aktywów bankiem w Azji Południowo-Wschodniej. Jego aktywa pod zarządzaniem przekraczały na koniec 2023 roku 730 mld$. Jest to bank uniwersalny, który ma zarówno działalność bankową jak i inwestycyjną. Bank skupia się na rozwoju na największych i najbardziej perspektywicznych rynkach azjatyckich m.in. Chinach, Tajwanu, Indonezji czy Hong – Kongu. Bank został założony w 1968 roku przez rząd singapurski. Instytucję powołano w celu finansowania Economic Development Board (EDB), czyli m.in. industrializację kraju oraz przebudowę urbanistyczną.

Źródło: TradingView

Oversea-Chinese Banking

Oversea – Chinese Banking Corporation (OCBC) jest jednym z najstarszych banków w tej częsci Azji. Sam bank powstał w 1932 roku w wyniku połączenia trzech instytucji (Chinese Commercial Bank Limited, Ho Hong Bank Limited oraz Oversea-Chunese Bank Limited. Obecnie bank posiada aktywa o ponad 500 mld dolarów singapurskich. Co ciekawe bank ma opinię jednego z najbezpieczniejszych banków Azji. Takiego zdania były m.in. Global Finance, Global Finance Magazine czy The Asian Banker. Co ciekawe, bank przez wiele lat był największą instytucją finansową w Singapurze. Na początku lat 70-tych był pierwszym singapurskim bankiem, który miał aktywa przekraczające 1 mld dolarów singapurskich. Jednak wraz z przyspieszaniem globalizacji i otwierania się Singapuru na zewnętrzny kapitał bank utracił palmę pierwszeństwa. Mimo tego, wciąż należy do tak zwanej “Wielkiej Trójki” singapurskiego rynku finansowego.

Źródło: TradingView

United Overseas Bank

Jest to bank, który powstał podczas Wielkiego Kryzysu. W 1935 roku grupa biznesmenów założyła United Chinese Bank (UCB), który miał za zadanie wspierać lokalnych przedsiębiorców, którymi z pochodzenia byli Chinczykami Hokkien. Początkowo bank udzielał krótkoterminowych pożyczek płynnościowych, które miały pomóc chińskim firmom przetrwać trudny czas spowolnienia gospodarczego. Jednak z czasem bank zaczął rozszerzać swoją ofertę usług. Pojawiła się działalność kredytowo-depozytowa dla klientów indywidualnych oraz usługi private bankingu czy zarządzania aktywami. Co ciekawe bank zmienił swoją nazwę w 1965 roku na United Overseas Bank, aby nie być mylonym z hongkońskim United Chinese Bank. 5 lat później bank UOB zadebiutował na Joint Stock Exchange of Singapure. Warto wspomnieć, że wtedy istniało połączenie między giełdą singapurską a malezyjską, więc debiut był jednoczesny na dwóch rynkach. W kolejnych latach trwał proces ekspansji geograficznej. W 2002 roku bank rozpoczął działalność w Chinach kontynentalnych. Jednak bank nie zdobył tam dominującej pozycji. W 2022 roku UOB przejął za 5 mld dolarów singapurskich działalność bankowości indywidualnej w Indonezji, Malezji, Tajlandii oraz Wietnamie.

Źródło: TradingView

Jak inwestować w singapurski indeks?

Jednym z możliwych sposobów jest kupno ETF-u dającego ekspozycję na singapurski indeks. Jako przykład można podać iShares MSCI Singapore ETF, który jest notowany na amerykańskiej giełdzie. Benchmarkiem dla indeksu jest MSCI Singapore, który daje ekspozycję na ponad 20 największych i najpłynniejszych spółek notowanych na singapurskiej giełdzie. Sam ETF jest drogi, ponieważ roczna opłata za zarządzanie wynosi około 0,5%. Stopa zwrotu z tego produktu również nie powala na kolana, ponieważ w ciągu ostatnich 10 lat średnioroczna stopa zwrotu z inwestycji wyniosła +0,6%. Mimo tak słabej stopy zwrotu, ETF zgromadził obecnie ponad 420 mln$ aktywów pod zarządzaniem. Trzema największymi komponentami ETF-u jest oczywiście bankowa “Wielka Trójka”, o której wspomnieliśmy we wcześniejszej części artykułu.

Niestety, indeks STI 30 praktycznie nie występuje w ofertach popularnych brokerów Forex, dlatego ciężko uzyskać ekspozycję na ten rynek poprzez CFD.

Brokerzy oferujący akcje i ETF

Jak inwestować w instrumenty z ekspozycją na Singapur? Jak wspomnieliśmy, można dokonać zakupu akcji samych spółek notowanych w ramach indeksu STI 30 lub dokonać zakupu ETF. Coraz większa liczba brokerów forexowych posiada całkiem bogatą ofertę akcyjną, ETF oraz CFD na te instrumenty. Dla przykładu na XTB znajdziemy na dzień dzisiejszy ponad 3500 spółek i 400 ETF-ów, a Saxo Bank aż 19 000 akcji i ok. 3000 ETF-ów.

Broker
Kraj	Polska	Dania	Cypr
Ilość giełd w ofercie	16 giełd	37 giełd	21 giełd
Ilość akcji w ofercie	ok. 3500 – akcje ok. 2000 – CFD na akcje	19 000 – akcje 8 800 – CFD na akcje	3 175 – akcje
Ilość ETF w ofercie	ok. 400 – ETF ok. 170 – CFD na ETF	3000 – ETF 675 – CFD na ETF	323 – ETF
Prowizja	0% prowizji do 100 000 EUR obrotu / miesiąc	wg cennika	0% prowizji*
Min. depozyt	0 zł (zalecane min. 2000 zł lub 500 USD, EUR)	0 zł / 0 EUR /  0 USD	100 USD
Platforma	xStation	SaxoTrader Pro Saxo Trader Go	Platforma eToro
	RECENZJA	RECENZJA	RECENZJA
	ZAŁÓŻ KONTO	ZAŁÓŻ KONTO	ZAŁÓŻ KONTO

*Zerowa prowizja oznacza, że podczas czynności nie została naliczona żadna opłata za pośrednictwo / transakcję. Jednak nadal mogą przynosić ogólne opłaty, takie jak opłaty za przewalutowanie w przypadku wpłat i efektów w walutach innych niż USD, opłaty za opłaty oraz (jeśli dotyczy) opłaty za brak aktywności. Obowiązuje również spread rynkowy, chociaż nie jest to „opłata” pobierana przez eToro.

76% rachunków inwestorów detalicznych traci pieniądze podczas handlu kontraktami CFD z tym dostawcą. Zastanów się, czy możesz sobie pozwolić na wysokie ryzyko utraty pieniędzy.

Podsumowanie: ciekawy kraj, nieciekawy indeks

Singapur jest z pewnością jednym z najlepszych miejsc do życia. Niestety w przypadku szukania miejsca do pasywnej inwestycji na rynku akcji, ten rynek nie jest już tak ciekawy. W najważniejszym indeksie dominują banki, brakuje dużych spółek wykorzystujących digitalizowanie gospodarki (chociaż zdarzają się wyjątki jak np. Sea Ltd). Nie dziwi więc, że stopy zwrotu na tym indeksie nie są oszałamiające. Singapurskie firmy muszą być nastawione na eksport, ponieważ krajowy rynek jest za mało chłonny. Na szczęście położenie gospodarcze kraju jest korzystne, ponieważ z Singapuru jest niedaleko do np. dynamicznie rozwijającej się Indonezji.