Dyrektywa MiFID II weszła w życie. Jakie zmiany przygotowała dla nas UE?

MiFID II to dyrektywa, która weszła w życie 3-go stycznia 2018 r.. Ma ona zrewolucjonizować oraz przede wszystkim ucywilizować, rynek finansów i ubezpieczeń w krajach członkowskich Unii Europejskiej. Jednak co w praktyce zmieniły nowe przepisy obejmujące ponad 1000 stron?

MiFID II to poważne zmiany

Bezpośrednim celem wprowadzenia MiFID II jest zwiększenie ochrony inwestorów i podniesienie poziomu transparentności rynkowej w całej branży finansowej. Regulacje obejmują zakres działania wszystkich podmiotów będących członkami rynku finansowego na terenie UE.

Głównymi celami MiFID II są:

• zwiększenie transparentności,
• zwiększenie kontroli wewnętrznej i zewnętrznej,
• poprawa ochrony i bezpieczeństwa inwestorów detalicznych,
• utrzymanie odpowiedniej struktury rynku.

Trzeba nadmienić, iż branża Forex to tylko mały element z całości, jednak to właśnie on interesuje nas najbardziej.

Różnice między MiFID a MiFID II

Cele a skutki

Transparentność

Na instytucje finansowe zostały nałożone nowe obowiązki mające poprawić przejrzystość ich działania. Firmy są zobowiązane do przekazywania znacznie większej ilości informacji zarówno regulatorom, jak i klientom. Przykładem jest tu np. obowiązek publikowania przez brokerów spreadów oraz cen Bid, Ask i informacji dotyczącej głębokości rynku poprzez określenie wielkości historycznych zleceń. Ponadto, zobowiązane są do przekazania danych sprzed i po realizacji transakcji po uiszczeniu odpowiedniej opłaty. Jedną z ciekawostek jest zmiana wymuszająca na brokerach, którzy dotychczas oferowali analizy inwestycyjne swoim klientom w formie bezpłatnej, aby teraz musieli pobierać za to opłaty.

Struktura rynku

Dyrektywa MiFID II wprowadza do struktury rynku nowe pojęcie – OTF, czyli zorganizowany system obrotu. Ma on funkcjonować równolegle z innymi strukturami, takimi jak rynek regulowany (RM), wielostronna platforma obrotu (MTF – model giełdowy znany z platformy LMAX) oraz systematyczna internalizacja (SI). Jednak OTF obejmuje tylko instrumenty inne niż inwestycyjne (transakcje spot, CFD, inne instrumenty pochodne).

Kontrola zewnętrzna

Nowa odsłona dyrektywy zwiększyła zakres klas aktywów, które należy zgłosić. Objęła także większą liczbę instytucji finansowych, które muszą raportować dokonywane przez siebie transakcje do ESMA, mimo, iż wcześniej takiego obowiązku nie mieli. Instytucje trudniące się w HFT (transakcje wysokiej częstotliwości) muszą zarejestrować się jako firmy inwestycyjne i przedstawić stosowane przez siebie algorytmy. Ujawnienie ich ma zapobiec tzw. flash crashom i innym nieprzewidzianym, zagrażającym innym uczestnikom rynku sytuacjom.

Kontrola wewnętrzna

MiFID wymusza na wszystkich brokerach Forex oraz firmach inwestycyjnych rejestrowanie wszystkich zawartych transakcji przez co najmniej 5 lat. Okres ten może zostać dodatkowo wydłużony (ale nie skrócony) na skutek decyzji lokalnego regulatora. Przykładowo, w Niemczech zadecydowano, że będzie on wynosić 10 lat. To samo dotyczy zapisów korespondencji z klientami oraz nagraniami rozmów telefonicznych.

Każda z firm inwestycyjnych będzie musiała zatrudnić dedykowanego pracownika do tzw. spraw Zgodności, który będzie zajmował się monitorowaniem czy spełniane są wszystkie nowe normy prawne.

Firmy spoza UE

Kolejną interesującą rzeczą jest fakt, iż dyrektywa MiFID II będzie miała zastosowanie także w stosunku do podmiotów zarejestrowanych poza terenem UE, ale działających na jej terenie.

Lewarowanie na rynku Forex

Większość z nas z niecierpliwością czeka na informacje co dalej stanie się z dźwignią na rynku detalicznym FX. Dyrektywa MiFID II tego nie reguluje. Daje ona jednak większą władzę ESMA (European Securities and Markets Authority) i to ostatecznie ta instytucja zadecyduje o wysokości lewara oraz innych kluczowych czynnikach dla detalicznej branży Forex. Do końca stycznia trwają konsultacje z krajowymi regulatorami. Przypuszcza się, iż szczegóły wszystkich decyzji oraz kształt zmian poznamy na przełomie lutego-marca br..